Reisorganisator mag onkosten reiziger verrekenen met DBC-vergoeding

door Judith Tersteeg

 
In het geval een luchtvaartmaatschappij een vlucht annuleert die onderdeel uitmaakt van een pakketreis, dan heeft zowel de luchtvaartmaatschappij als de reisorganisator eigen verplichtingen richting de consument. De consument heeft kort gezegd recht op een andere vergelijkbare vlucht en indien taxikosten van/naar vliegveld en/of een extra overnachting in een hotel noodzakelijk zijn, zullen die kosten ook vergoed moeten worden. 
 
De verplichtingen van de reisorganisator volgen o.a. uit de Richtlijn Pakketreizen (2015/2302)/Wet op de Reisovereenkomst en de verplichtingen van de luchtvaartmaatschappij volgen uit de DBC-Verordening (Denied Boarding Compensation: 261/2004). Deze verplichtingen overlappen elkaar deels.  
 
Overcompensatie
Uit de Richtlijn Pakketreizen (artikel 14 lid 5) volgt dat de schadevergoeding of prijsverlaging uit hoofde van de Richtlijn wordt verrekend met prijsverlaging of compensatie uit hoofde van andere Verordeningen/internationale overeenkomsten, zoals dus de DBC-Verordening. Dit is bedoeld om te voorkomen dat teveel schade wordt uitgekeerd aan de reiziger. Ook uit de toelichting op de DBC-Verordening volgt dat deze vorderingen met elkaar mogen worden verrekend om overcompensatie te voorkomen. De verrekeningsbevoegdheid is derhalve ook opgenomen in artikel 7.9 van de ANVR-reisvoorwaarden. 
 
De manier waarop in de praktijk nu moet worden omgegaan met deze verrekeningsbevoegdheid is nog niet uitgekristalliseerd.  
 
Tussenadvies
Op 15 augustus 2023 heeft de Geschillencommissie Reizen (zaaknummer197500/207002) een interessant tussenadvies uitgebracht. De consument eiste van de reisorganisator vergoeding voor onkosten (transfer en vervoerskosten naar oorspronkelijke luchthaven) ter waarde van € 244,-. De oorspronkelijke terugvlucht was namelijk geannuleerd en de door de reisorganisator geboekte alternatieve vlucht landde op een andere luchthaven. 

Behulpzame reisorganisator
De reisorganisator die op basis van de Richtlijn Pakketreizen/wet op de reisovereenkomst verplicht is de non-conformiteit in de uitvoering van de reisovereenkomst op de heffen, had gezorgd voor een alternatieve vlucht. Ook was de reisorganisator de consument behulpzaam geweest bij de wijze waarop hij zijn DBC-claim bij de luchtvaartmaatschappij kon indienen. De reisorganisator ging niet over tot betaling van de onkosten van € 244,-: zij beriep zich op verrekening met de DBC-vergoeding van in totaal € 500,- (2x€ 250,-).  
 

Oordeel
De Geschillencommissie oordeelt dat als de door de consument gemaakte kosten (€ 244,-) lager zijn dan de vaste DBC-vergoeding die de consument van de luchtvaartmaatschappij krijgt (€500,-), de reisorganisator inderdaad over kan gaan tot compensatie en dus niet nog eens de consument een vergoeding hoeft te betalen. 

In deze casus stelde de consument dat zij van de luchtvaartmaatschappij de DBC-Vergoeding van € 500,- niet had ontvangen omdat die stelde dat er sprake was van een staking waardoor de geplande retourvlucht niet door kon gaan. De Geschillencommissie oordeelt dat als de consument kan aantonen dat de luchtvaartmaatschappij de vergoedingsaanvraag terecht heeft afgewezen omdat sprake was van een buitengewone omstandigheid (dat zou een staking van bijv. luchtverkeersleiding kunnen zijn), de reisorganisator alsnog de door de consument gemaakte onkosten van € 244,- dient te vergoeden.  
 
Conclusie
De consument krijgt hier dus de mogelijkheid om aan te tonen dat de luchtvaartmaatschappij de DBC-vergoeding heeft afgewezen wegens een buitengewone omstandigheid. Als dat lukt dan zal de organisator alsnog de € 244,- moeten betalen. Als dat niet lukt, dan doet de organisator dus terecht een beroep op verrekening en hoeft zij het bedrag van € 244,- niet uit te keren.  

#geschillencommissie #luchtvaartmaatschappij #consument #reisorganisator #pakketreizen #verrekening #DBC #vergoeding